امروزه بسیاری از ما ساعات کاری خود را مقابل صفحه مانیتور سپری می کنیم و وقتی به خانه می رسیم هم خستگی تن خود را جلوی صفحه تلوزیون (یا مجددا مانیتور کامپیوتر) به در می کنیم، اما با خستگی چشمهایمان چه کنیم؟
خستگی و حتی درد چشمها در برابر مانیتور یکی از شایعترین مشکلاتی است که کاربران کامپیوتر با آن مواجه اند. مساله ای که بعضی وقتها ممکن است حتی مانع از فعالیت عادی و یا خوابیدن هم بشود. شاید شما هم قبلا گرفتار چنین مشکلی شده اید و حتی به دنبال راه حلی برای آن هم گشته اید. اما چه کار باید کرد؟
اولین کار این است که "خستگی چشمها" را بشناسیم. یا آنگونه که این روزها مرسوم است: خستگی چشمها را از نو تعریف کنیم!
شناخت "خستگی چشمها"
تشخیص علائم خستگی چشمها بسیار آسان است، اما چیزی که کمی سخت است، یافتن ارتباط بین این علائم و خستگی چشمهاست. چون این علائم بسیار غیراختصاصی و رایج هستند. مثلا سردرد، احساس سنگینی سر، سرگیجه یا پرش عضلات اطراف چشم و پلک می تواند نشانه ای از خستگی چشم باشد. همچنین ممکن است درد و سوزش چشمها (حتی وقتی که چشمها را می بندیم) و احساس سنگینی چشم و حتی تهوع هم علامت خستگی چشم باشند.
اما مساله این است که ما بیشتر اوقات به جای توجه به این علائم که چشم برای ما می فرستد، آنها را تقصیر کم خوابی یا استرس کار و خستگی روزمره می دانیم و اهمیتی برای آنها قائل نمی شویم.
چطور از دست خستگی چشم خلاص شویم؟
به چشمهایتان زنگ تفریح بدهید: بعضی وقتها بلند شدن از جلوی کامپوتر خیلی سخت است اما بهتر است هر نیم ساعت که با کامپیوتر کار می کنید، چند دقیقه ای به چشمانتان استراحت بدهید، بروید و یک نوشیدنی برای خودتان بیاورید. با کسی که قرار است پروژه ای را تحویلش بدهید کمی تلفنی صحبت کنید. از پنجره به بیرون نگاهی بیندازید یا هر کار دیگری که مستلزم نگاه کردن به صفحه مانیتور نباشد انجام بدهید. چشم شما قدرشناسی خود را نشان خواهد داد و کمتر بهانه خواهد گرفت.
از نرم افزارها برای یادآوری استفاده کنید:
تعداد زیادی از اپلیکیشن های یادآور سلامت برای گیکهای محترم عرضه شده اند. مثلا: Awareness, WorkRave, Time Out, و ProtectYourVision. کار همه آنها این است که گاه به گاه به شما یاد آوری می کنند که این اطراف چیزی غیر از مانیتور و کامپیوتر هم هست و بهتر است لحظاتی به چشمان خود استراحت بدهید.
قانون 20-20-20
برای بخاطر سپاری بهتر و رفع خستگی چشمها، عده ای قانون 20-20-20 را پیشنهاد می کنند که به این صورت بیان می شود. هر 20 دقیقه، 20 ثانیه به جایی در 20 قدمی خود نگاه کنید (این 20 قدم چیزی حدود 6-7 متر می شود) اما من ترجیح می دهم این قانون را به این صورت اصلاح کنم: هر 20 دقیقه 20 ثانیه به فاصله دور نگاه کنید و 20 قدم هم راه بروید. اینطوری هم از خستگی چشمها در امان خواهید بود و هم درد کمر و کتف و شانه ها کمتر به سراغتان می آید. چون توصیه شده است که بعد از مدتی نشستن، بهتر است چند قدم راه بروید.
چشمها را باید شست:
بله چشمها را باید شست، البته خود چشم بلد است این کار را انجام بدهد. پلک زدن مرتب، عمل شستشوی چشم را با استفاده از ماده پاک کننده و محافظ فوق العاده ای به نام اشک انجام می دهد. اما متاسفانه وقتی به شدت به چیزی خیره شده اید (مثلا یه صفحه مانیتور) دفعات پلک زدن بسیار کم می شوند و این چیزی است که اصلا خوب نیست و بعد از مدتی ممکن است اشک کاربر محترم را در بیاورد. بهتر است گهگاه چشمانتان را برای چند ثانیه ببندید یا چند بار عمدا پلک بزنید.
عادت های خوب برای چشم:
وقتی شروع به استفاده از قانون 20-20-20 کردید، سعی کنید اینکار را مرتب انجام دهید. در ضمن می توانید این قانون را طوری اصلاح کنید که با شرایط شما سازگارتر باشد. ادامه دار بودن این استراحت بسیار مفیدتر از انجام دقیق آن هر 20 دقیقه یکبار است.
همچنین بهتر است نور صفحه نمایش را متناسب با شرایط خودتان و روشنایی محیط تنظیم کنید. بعضی نرم افزارها مانند Flux می توانند کار تنظیم روشنایی صفحه در طول روز را برایتان انجام دهند. همچنین بهتر شدن شرایط زیستی محیط کار شما نظیر تنظیم روشنایی و تهویه مناسب و حتی دکوراسیون و رنگ بندی خوب؛ می تواند تاثیر زیادی در بهبود سلامت بدن و چشمهایتان داشته باشد. حتی یک تغییر کوچک هم می تواند کمک بزرگی باشد.
نهایتا اینکه، بهتر است در غیر از ساعات کاری استفاده از صفحه نمایش را محدود کنید. دل کندن از تکنولوژی اطلاع رسانی خیلی سخت است ولی یک قدم زدن معمولی می تواند در سلامت و روحیه شما تاثیری بگذارد که به چند دقیقه دوری از صفحه مانیتورتان می ارزد.
تاریخچه بسیار جالب ایمیل !!!
در این ایمیل مروری خواهیم داشت بر تاریخچه ایمیل از ابتدا تا کنون:
1971:
یک مهندس کامپیوتر به نام رای تاملینسون اولین پیام الکترونیک را فرستاد و نام خود را به عنوان نخستین فرستنده ایمیل در تاریخ این فناوری به ثبت رساند.
1976:
ملکه الیزابت دوم نخستین مقام ارشدی بود که پست الکترونیک فرستاد.
1978:
نخستین آگهی تبلیغاتی با استفاده از ایمیل را هم یک شبکه کامپیوتری دولتی و دانشگاهی فرستاد.
1982:
واژ ه ایمیل (email) برای نخستین بار مورد استفاده قرار گرفت.
1982:
استوک فالمن هم نام خود را به عنوان خالق نخستین شکل یا آیکون تصویری در تاریخ این فناوری به ثبت رساند. او اولین بار از آیکون لبخند استفاده کرد.
1997:
شرکت مایکروسافت در این سال نرم افزار اوت لوک (outlook) رابه بازار عرضه کرد تا بدین ترتیب مدیریت ایمیل ها راحت تر شود.
1997:
شرکت مایکروسافت به قمیت 400 میلیون دلار هات میل را خریداری کرد.
1998:
کلمه اسپم یا همان هرزنامه که به ایمیل های تجاری ناخواسته اطلاق می شود، در سال 1998 وارد دیکشنری آکسفورد انگلیسی شد.
1999:
یک ایمیل تقلبی با این مضمون که بیل گیتس می خواهد ثروت خود را با کاربران اینترنت به اشتراک بگذارد، در فضای مجازی پخش شد. این ایمیل را میلیون ها نفر برای هم فرستادند.
2003:
جرج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا، برای اولین بار قانونی را به امضا رساند که به عنوان نخستین استانداردهای ملی برای ارسال ایمیل های تجاری در دنیا به حساب می آمد.
2004:
LOL و دیگر سرنام های اینترنتی به صورت رسمی وارد دیکشنری انگلیسی آکسفورد شدند.
2004:
ایمیل های چند رسانه ای، پس از کنفرانس جهانی پیام های چند رسانه ای (MMS) در وین راه اندازی شد.
2005:
SPF، نخستین فناوری که قادر به تشخیص هویت فرستنده ایمیل است، راه اندازی شد.
2007:
پروتکل امنیت ضد فیشینگ (Anti-phishing) DKIM از سوی شرکت مهندسی اینترنتی تسک فورس تنظیم شد.
2007:
گوگل سرویس ایمیل خود به نام جی میل را در دسترس عموم مردم در سراسر دنیا قرار داد.
2011:
خبرگزاری آسوشیتدپرس با برداشتن خط فاصله بین حرف ای و کلمه میل در انگلیسی (e-mail) این کلمه را به صورت یک واژه واحد یعنی email پذیرفت تا به این ترتیب کار خیلی ها راحت تر از گذشته شود.